>Minik Arda da okullu oldu. Akşamdan çantasını, ertesi gün giyeceği giysileri büyük bir özenle hazırlıyor. Sabah erkenden kendi kendine kalkıp, heyecanla hazırlıklarını tamamlıyor ve büyük bir gururla evden çıkıyor. Okul eve çok yakın ve yürüyerek gitmeyi çok seviyor. Yolda karşılaştığı herkesle selamlaştığı için bir haftada hemen onu tanıdılar. ‘hello Ardaaa’, ‘selamat pagi Ardaaa’ diye kendisini selamlayanlara gülücükler atarak gidiyor okula. İlk günler yaşadığımız ayrılık anı ağlama sendromu da üç günde aşıldı çok şükür.

İşte ilk okul günü:

Okula başlayınca hemen çocukluğa geçiş belirtileri göstermeye başladı. Sanki daha bağımsız, daha inatçı, daha yaramaz oldu. Minik, masum bebeğimin yerini azgın bir erkek çocuğu alacak sanırım yakında. Panik halinde hemen hala bebek tadındayken bebiş ayaklarını ve uyku mahmuru halini resimledim.
İşte baktıkça ağzımı sulandıran, içimi eriten, pamuk şeker tadında ve kıvamında bebek ayakları;