>Icimdeki Turkiye ozlemi bir sonraki emre kadar askiya alinmistir. Secim sonuclari beni gene uzdu, kirildim, darildim. Ne bekliyordum bilmiyorum ama sanirim asla icimdeki beklenti kaybolmayacak, her secim sandigindan ampul karanligi disinda gercek bir umit isigi cikmasini beklemeye devam edecegim. Ama bugun suratim asik, keyfim yok, kirginim, uzgunum. Simdi umidim Endonezya’daki genel secimler. Bari burada aydinlik kafalar kazansin, ulkesini ve insanini dusunen zihniyet basa gelsin.

Evde sokak simidi ve kuzu tandir yapmayi basardim, sucuk,beyaz peynir ve raki stoklarim bizi uzun sure idare edecek seviyede, ailem yanimda.. tek ozlemim kardesim, dostlar ve bogaz. Sevdiklerim birer ikiser ziyarete geliyor. Bogazi ozledikce de Hint Okyanusuna gidiyorum. Kuskunlugum ve Istanbul’daki soguk havalar gecene kadar hiiiiic gelmeye niyetim yok. Merak edenlere duyrulur.