>10 yil once, ilk dalis elbisemi aldigimda, elbiselerin hepsi kazik gibi neoprenden yapilmis, icine girmesi ayri dert, icinde nefes almasi ayri dert, cikarmasi bambaska bir dertti. Isin kolayina kacarak, en kolay giyilen, beni en az maymuna ceviren Aquata elbiseyi almistim. Almistim ama fazla kolay giyildigi icin bu elbise bana biraz buyuktu, neopreni sunta gibiydi. Yeni calismaya baslamisim, oyle zirt pirt yeni elbise alacak durumda degilim, dalis merkezi sahibi sevgilim de yok henuz, o zamanlar dalisla ilgili hersey cok pahali, mecbur kaldim o elbiseye. Gerci buyuk falan ama bilekleri oyle guzel yapilmisti ki, icine cok az su aliyor, beni hic usutmuyordu. Bu elbise bir an once eskisin, ben de kendime yenisini alayim diye, ona o kadar kotu davrandim ki. Ne dalislardan sonra yikadim, ne asarak sakladim, cantalarin en altina koydum, tuzlu tuzlu guneste kuruttum. Fakat nasil saglam yapilmissa, yillarca hicbirsey olmadi. Benim butun hircinliklarimi sabirla ceken, iyi gunde, kotu gunde beni sicacik sarmalayan bu emektar elbiseye ben de gittikce baglandim. Artik son zamanlarinda, rengi solmus, orasi burasi yirtilmisti. Ayni yerleri defalarca tamir ederek, yirtik pirtik giymeye devam ediyor, bir turlu vazgecemiyordum ondan.

Taaa kii, “korkunc me” gelip, beni dalis hayatindan cekip alincaya kadar, postpartum’dan cikayim diye, sevgilim bir gun elinde yepyeni, harika bir Mares elbiseyle gelene kadar. Elbisenin sansi sanirim, o elbise geldikten sonra ben hep tropik sularda dalisa gittim. Ve hep sadece 5mm’lik shorty’sini kullandim. Taa ki, uc hafta oncesine kadar. Bali’de Crystal Bay soguk olur, en iyisi butun elbiseyi alayim deme gafletinde bulunana kadar. Ayyhh.. ne zor giyilen birseymis, nasil rahatsizmis, cehennem oldu bana o gun. Elbisenin sucu tabii ki, ben sismanlamis olamam. Ertesi gun dalis merkezinden 3mm’lik elbise kiraladim. Ooohh, rahatlik. Kolaycacik giyiliyor, sualtinda ne cok sicak, ne soguk. Tam buralara goreymis, tam benim gibi tembel, sicak su dalgiclarina goreymis.

Iste boyle verdim Sipadan’a gitmeden kendime 3mm’lik elbise alma kararini. Dukkana girdigimde icimdeki tekstilci butun elbiselerin kumaslarina soyle bir dokunmak istedi. Bir tanesine dokununca, daha fazla ilerleyemedi. O ne yumusaklik, o ne harika bir his, o ne esneklik. Baglandim bir anda, birakamadim. Modeli de guzel, erkek dunyasinin maco aktivitesi scuba dalis mantigiyla hazirlanmis maskulen elbiselerden degil. Omuzlarinda, bileklerinde pembe cicekli, cok zarif desenler. Kadin elbisesi basbayagi. Hissi, dokunusu, dizayni, herseyiyle tam bir kadin dalis elbisesi. Denemek icin giydim, cikarmak istemedim. Simdi sualtindaki bulusmamizi dort gozle bekliyorum, canim elbisem benim.