>Uzun sure ayni sehirde yasayinca, onunla ortak bir organizma olur sanki insan. Bir yeri avucunun ici gibi bilmek, garip bir rahatlik verir. Kendi sehrini iyi taniyanlar, keyifleri yerindeyken nereye gideceklerini, agiz tatlari kacikken nereye gidip ne yapacaklarini cok iyi bilirler. Bu oyle bir bilinctir ki, dusunmek bile gerekmez eyleme gecmek icin. Ayaklari oraya goturuverir insani, direksiyon basindaysa o belli noktaya cikiverir girilen tum sokaklar.
Yeni bir yere gittiginde ise her mekan, her tat yeni bir maceradir. Neyle karsilacagini bilmeden, baliklama girersin mekanlara. Bazan hic tatmadigin yepyeni lezzetler pesinde kosarsin, bazan da vucudunun yada ruhunun yorgunlugunu tanidik kokularla ve tatlarla gidermek istersin. Hosuna gitmezse onune gelen, cok da onemli degildir. Maceradir ne de olsa, iyi yada kotu bir deneyim olarak tatil anilarinin arasina kaydedersin.
Ben uzun zamandir kendimi bu iki durumun arasinda bir yerde hissediyordum. Mekanlarla iliskilerim gecmise dayanmadigi icin, nitelikli degildi. Tatil aski tadindaki iliskiler de bir sure sonra kabak tadi verir olmustu. Arada kalma durumu fazla uzayinca garip hissediyor insan kendini. Ama yanlis anlasilmasin, yabancilasma hic hissetmedim henuz. Bu sehir bir sekilde bana iyi geliyor. Sebebini bilmiyorum, merak da etmiyorum ama her turlu negatifligine ragmen, ben burada kendimi iyi hiseediyorum.
Neyse, buraya geldigimden beri ilk defa gectigimiz Cumartesi gunu kendimi buraya ait hissettim. Gitmek istedigim yeri cok net olarak biliyordum. Ortamin ruhunu, bana neler hissettirecegini, karsilacagim kokulari ve tatlari cok net kafamda sekillendirebiliyordum. Benim sehrim diyebilir miyim Jakarta icin artik? Dedim gitti bile.
Yavuzdoğan Ailesinin Endonezya Macerası 
>ne guzel ya Selincim senin sehrinde huzurlusun:) Benim bunyem red ediyor Cherbourg'u!
>Aslinda burasi cok kaotik bir yer ama ilginc bir sekilde bana kendimi iyi hissettiriyor. Cherbourg konusunda yorum yapmak zor benim icin, hic gitmedim. Ama Leo sosuyla sunulunca, bunye her yeri kabullenir be Beste, di mi?
>dogru tespit zaten gelme ana nedenlerimden biriydi o fistikli sos:)Ama anasi kaosa alismis olmayinca sikiliyor!
>ben de vardim ya yaninizda,ondandir:)ben iyi hissettirmisimdir:)))))))))))))tabi ayni cumartesiden bahsediyorsak..
>Kesinlikle haklısın Ebru'cum. Aynı Cumartesi'den bahsediyoruz tabii ki. Kırmızı tükenmezi de gözümüz gibi saklıyoruz :)))
>Merhaba Selen Hanim,Cok yakinda Jakarta'ya tasinacak biri olarak yazilarinizi okumak bana cok iyi geldi. Dunyanin neresinde olursak olalim hayat bir sekilde devam ediyor ve bundan ne kadar zevk alarak yasayabilirsek o kadar mutlu olabiliyoruz. Umuyorum bu sehir konusunda ben de ayni dusuncede olabilirim. Aralik ayinda Jakarta'da olacagiz. Esim daha once is gezisi sebebiyle oralari gordu. Oglumuz ve benim icin ilk olacak. Tabi yapacak o kadar cok is, karar verilmesi gereken o kadar cok konu olacakki, kisacik surede bunlari yapmak eminim cok yorucu olacak bizler icin. Eger vaktinizi fazla almazsa, soracagim birkac soru olacak. Ilk seferde sizi sorulara bogmak istemiyorum. Jakarta'da yasamak icin JIS ve British School kampuslerine yakin yerlesim bolgeleri aklimizdan geciyor. Golden Triangle mi Pandok Indah mi desem hangisi dort yasindaki bir cocukla yasamak icin daha uygun olur dersiniz? Jakarta'da Yeni Bir Hayat adinda bir blog actim ben de. Ilk defa blogum oluyor. Bloguma http://mesrintekgul.blogspot.com adresinden ulasabilirsiniz. Simdiden cok tesekkurler…Mesrin Tekgul
>Merhaba Mesrin,Aramıza çok yakında bir Türk ailenin daha katılacak olması ne güzel. Çok sevindim! Sorduğun sorunun cevabı çok uzun buraya yazmak için. Bana e-mail atarsan detaylı olarak alternatifleri anlatırım. Profiline e-mail adresini yazmamışsın, o yüzden senden mail bekliyorum.Yakında görüşmek üzere :)Selen