>Lembeh’te kalacagimiz otel, Kungkungan Bay Resort, Santika’dan bizi ozel bir aracla aldirdi ve Manado’dan Lembeh’e yaklasik 2 saatlik bir yolculuk yaptik. Cocuklar bu kisa yolculugu uyuyarak gecirse de, biz yol uzerindeki koyleri, sevimli kiliseleri, kamyonet kasasina dolusup kiliseye giden saclari yapili, kirmizi ojeli suslu teyzeleri, inek arabalarini seyrederek cok keyifli bir yolculuk yaptik. Sokaklarin temizligi ise bizi cok sasirtti. Jakarta’nin pisliginden sonra her evin onunde biri sari, biri yesil olmak uzere ikiser tane cop tenekesi gormek, insanlarin zaten yemyesil olan bahcelerini bir de birbirinden guzel saksi cicekleriyle suslemesi bende saskinlik, hayranlik ve saygi uyandirdi.
Lembeh bogazi inanilmaz guzel, ruya gibi. Yemyesil yagmur ormanlarinin denize aktigi kara parcalarinin arasindan akip giden capcanli bir deniz, siyah volkanik kumsallar ve guler yuzlu insanlar.
Kungkungan Bay Resort’u Lara „Jungle Hotel“ olarak tanimladi, gercekten de oyle.
Yavuzdoğan Ailesinin Endonezya Macerası 
>hayat gecmez mi orda ? Gecer hemde sahane gecer:)
>Ne güzel yerler oralar Selen. Şu içimize işleğen soğuk günlerde, içimizi ısıttın. Teşekkürler.
>Beste, di mi yaa? Emekliligimizi Lembeh bogazinda gecirsek, sualti cekimlerimizi satarak gecinsek, kitap yazsak, belgesel ceksek falan.. hayal iste :)Zeynep, cok guzel, cok bakir yerler gercekten. Umarim bozulmadan, kirlenmeden boylece kalir.