Arda dogdugunda, Lara daha bebekti. Deliksiz bir gece uykusu icin pek cok sey verebilecegim gunlerdi onlar. Beden ve ruh sagligimi korumak icin fazlaca caba harcadigim, ipin ucunu birakirsam herseyin ellerimden kayiverdigini gozlerimle gorebildigim zor gunler.

Yasadigim gerginlik ve yorgunluk zamanla azaldi tabii ki, yoksa oyle yasanir mi? Ama kalici pek cok degisiklik birakti geride. Sabahin korunde alarmsiz ayaga dikilme, onume yemek konunca cabucak bitirme durtusu, dusta fazla vakit kaybetmeyip hemen cikma telasi, her evden cikisi detayli bir sekilde planlama ve evden cikarken mutlaka yanima birer kat yedek kiyafet, atistirmalik birseyler ve su alma, kendi kendime bir yarim saat gecirebilmek icin ogle tatillerinden zaman calma gibi 7 yillik cocuklu hayatin kalici izlerini tasiyorum hala.

Ancak anneligimin 7’inci yilinda ikinci bir sudan cikmis balik durumu yasiyorum bu aralar. Son bir iki haftadir elimde, bazan ne yapacagimi bilemedigim zaman dilimleri kalmaya basladigimi farkettim. Gecen hafta farkina vardim ilk kez bunun. Cumartesi sabahi yogaya gittikten sonra eve geldigimde cocuklar evden cikmislardi. Dusumu bes dakikada aceleyle yapip, hemen onlara yemek hazirlamak, onlarla oynamak yada kitap okumak icin yanlarina kosturmama gerek yoktu. Cocuksuz hayatimin vazgecilmezi uzun dus hayalimi gerceklestirebilecektim sonunda. Ama elden ne gelir, gene de fazla uzatamadim. Ciktiktan sonra ne yapacagimi bilemedim. Cocuklar gelene dek elimde kalan bu bos vakitte neler yapabilecegimi dusundum durdum ama hicbirsey yapmadim. Dun de benzer bir durum oldu. Tunc evden cikti, cocuklar da arkadaslarina gittiler. Ev ve koskoca 2 saat bana kalmisti. Bu kez saskinligim fazla uzun surmedi, hemen yoga matimin ustune gectim. Sonra kendime karisik bir bitki cayi hazirladim ve kitabimi elime aldim. Vakit nasil gecti anlamadim, cok ama cok iyi geldi.

Sabahin korunde, daha saatin alarmi calmadan ayaga dikildiginizde, cocuklar hala misil misil uyuyorsa,

Yillarin aliskanligi ile cabuk cabuk yemeginizi yiyip bitirdiginizde, cocugunuzun da tabagindakileri silip supurdugunu goruyorsaniz,

Evde artik cocuklari dusunerek yemek yapmiyorsaniz, karniyarik, bamya, evde ne varsa yiyiyorlarsa,

Bir iki sene once zorla yedirip icirdiginiz kocakari ilaclarinizi, kendilerini kotu hissettiklerinde gelip sizden kendi kendilerine talep ediyorlarsa,

Gun be gun takip ettiginiz bebek ve cocuk siteleri ve bloglar artik size anlamsiz ve vakit kaybi gibi geliyorsa,

Evden cikarken yaniniza aldiginiz birer kat yedek kiyafet kullanilmadan eve geri donuyorsa,

Evden cikarken atacaginiz her adimi planlama geregini hissetmeyi biraktiysaniz,

Evden cikma suresi 5 dakikaya indiyse,

Sutu arttirmak icin neler yapildigini coktan unuttuysaniz,

Dus almak icin uzun uzun zamaniniz kaliyorsa,

Surekli aceleniz varmis duygusunu yavas yavas daha az hissediyorsaniz,

Cocuklar kendi baslarina dus almak istemeye basladilarsa,

Uyku oncesi kitabini artik siz degil de, onlar birbirlerine okumaya basladilarsa,

Kendinizi kotu hissettiginizde, minicik eller size bir fincan cay getiriyorsa,

Zaman zaman ne yapacaginizi bilemediginiz bos vakitler kalmaya basladiysa,

Hic uyanmadan uyudugunuz geceleri saymayi biraktiysaniz,

Boyasi cikmis saclarla ortalikta gezmeyi birakabildiyseniz,

Cocuklarla disari ciktiginizda beyaz pantalon giyebiliyorsaniz,

Puseti yaniniza almayi ne zaman biraktiginizi hatirlamiyorsaniz,

Artik cocuklariniz bebeklikten coktan cikmis, bagimsiz bireyler olma yolunda hizla ilerliyorlar demektir. Her donem gibi, buna da uyum saglamak gerekiyor.

Lara ve Arda su resimdeki hallerinden cok farkilar artik ama ben hayatimda baslayan bu yeni donemin farkina henuz vardim. Ilk saskinligi atabilmem bir haftami aldi, cocuklarimin yeni kazandigi, kendimin ise kaybedip tekrar buldugu bagimsizligin tadini cikarmaya baslayacagim yakinda. Cocuksuz gunlerdeki gibi kendime ayirabilecegim saatlerim olacak. Bu saatleri nasil degerlendirecegimi cok merak ediyorum, cunku en son tasasizca harcayacak zamanim oldugu gunlerden cok farkli bir insanim ben simdi. Gelecek gunleri merakla bekliyorum.