Aslinda coktan kutladik gecti, gitti diye dusunuyordum ve buraya yazmaya da hic niyetim yoktu. Gecenlerde sualti ile ilgili bir yazi yazmam gerekiyordu ve eski blog yazilarindan birini aramak uzere arsivlere daldim. Cocuklarin oyle seker anilarina rastladim ki, kolay kolay birakip cikamadim. Bazilarini nasil unuttuguma sasirdim, ve yazarak kendime bu guzellikleri hatirlama sansi verdigim icin mutlu oldum. Iste bunu sirf o yuzden, cocuklar buyuyup ben bu gunleri unuttugumda hatirlamak icin yaziyorum.

Bu sene yine Hidrellez’i kutladik ailece. Artik Tunc da bizim kucuk oyunlarimiza katiliyor ve cocuklar cok mutlu oluyorlar. Bu sene arkadaslarimizi cagirmadik diye biraz bozuldular ama benim isim oylesine basimdan askin ki, organize olup toparlayamadim herkesi.

Gordum ki, oturtmaya calistigim aile rituelleri yerine oturmus. Cocuklar hemen kirmizi keseleri, bakliyatlari, bos kagitlari ve boya kalemlerini masaya getirdiler. Once dileklerimizi kagitlara cizdik. Arda kagidina bizi, ailemizi cizdi, herkes elele, mutlu bir sekilde. En guzel dilek iste, baska ne ister ki insan? Sonra baska bir kagida gayet guzel bir dunya , havaya bir ucak ve ucagin icine kendisini cizdi. Sonra ucagin rotasini cizdi, dunyanin etrafinda. Dunyayi gezmekmis dilegi ve gormek istedigi yerlerden biri de guney kutbu imis. Baska bir kagida da kendisini kitap okurken cizdi, seneye sular seller gibi okumak istiyormus. Bir de aile fotografi cekmek istiyormus.

Lara’nin dilekleri otelle ilgiliydi. Otelin bitmis olmasini, bizim ailece orada kaldigimizi diledi. Tunc ve benim dileklerim de uc asagi bes yukari ayni seylerdi. Sonra kurekleri kaptik ve Japon gulunun altina bir cukur acip kagitlarimizi gomduk. Aslinda cocuklarin dileklerini cikarip saklayasim vardi ama yapmadim. Kirmizi keselere bakliyat doldurup agac dallarina astik. Ve son olarak ates hazirliklari basladi. Cocuklar bahceden kuru dal, yaprak falan topladilar. Taslardan bir yuvarlak yapip atesin sinirlarini belirledik, ve atesimizi yaktik. Ates sonene kadar ustunden atladik, ve geceyi Arda’nin ozenle hazirladigi bir sofrada, romantik bir aksam yemegi ile sonlandirdik.

Arda’nin dilegi olan aile fotografini cektirmedik henuz, oysa yerine getirilmesi en kolay dilek buydu. O da unuttu sanirim, diger buyuk dileklerine konsantre oldu. Hidrellez’den sonra bir kac gun boyunca, bize dileklerimizin gerceklesip gerceklesmedigini sordu. Sanirim Guney Kutbuna gidecekse bavulunu hazirlamak istiyor simdiden.

Hidrellez’i bu sekilde kutlamayi cok seviyorum. Butun gelenekler insanin dogayla butunlesmesi uzerine kurulu. Bu rituelleri gerceklestirirken icimdeki binlerce yasanti hayat buluyor sanki. Elim topraga, agaca, dala yapraga degiyor. Ellerimin atesi ustalikla yakmasina hayret ediyorum, o buyuleci kora bakmak icimi isitiyor. Deniz kenarinda olsak, isin icine deniz de girecek, doganin butun guclerini kutsamis olacagiz. Simdilik elimizdekiyle yetiniyoruz. Herkesin dilegi gerceklessin, cok guzel seyler getirsin Hizir ve Ilyas.