>Tropik yerlerin en buyuk problemi sivrisinekler ve bunlarin tasidigi tehlikeli hastaliklar malum. Biz de bahceyi 1-2 ayda bir duzenli olarak ilaclatiyorduk. Ozellikle yagmurlu mevsimde bu ilaclatma isi daha da onem kazaniyor cunku, biriken sularda sinekler daha hizli cogaliyor. Neyse, iste bu sefer nedense ilaclatma isini cok aksattik. Aylardir ilaclatmiyorduk bahceyi.
Hafta sonunu cocuklarla planlarken Cumartesi gunu annenin gunu olacak, Pazar gunu de onlar ne isterse onu yapacagiz diye konusmustuk. Pazar icin sundugum alternatifler arasindan evde kalip muffin pisirmeyi ve on bahcede piknik yapmayi tercih ettiler. Isin icine koskocaman on bahce girince, ben de risk almayayim diye bahcenin ilaclanmasi icin ilaclama sirketini Cumartesi gunu gelecek sekilde cagirdim. Ancak ben ogle yemeginden sonra ilaclamayi beklemeden disari ciktim. Olabilecek aksilikler hakkinda aklima hicbirsey gelmedi, nasil dusunemedim bilmiyorum….
Ilaclama yapilirken bizim sivrizekali guvenligimizin mutfak kapisini acip iceri kacacagini, bu esnada ilactan kacan bahce boceklerinin mutfaga dolusacagini, ilac gazlarinin da tabii ki mutfaktan eve girecegini dusunemedim. Kapilarin altindan sizan gazlara bir de mutfaktan gelen eklenince cici kusumuzun minik bedeninin bunu kaldiramayacagini dusunemedim… Minik kuslarin gazlara karsi ne kadar hassas oldugunu nasil dusunemedim…
Dun keyifsizdi zaten, bu sabah kalktigimizda olmus oldugunu gorduk.. Ne yazik ki Lara da gordu. Gazlardan etkilendigini o soyledi zaten aglamakli gozlerle. Herseye ragmen butun gucunu toplayip okuluna gitti. Arda kalkmadan uzucu sahneyi kaldirdik gozler onunden. Servise binerken Lara „Yeni kus aliriz di mi anne?“ diye sordu mangga karakterleri gibi titreyen yaslarla parlayan kocaman gozlerini bana dikip, „aksam konusuruz“ deyip gecistirdim. Berbat bir gun bugun…
Yavuzdoğan Ailesinin Endonezya Macerası 
>Canlarım benim,Acınızı paylaşıyorum.Ölümün,yokoluşun acısını gördü Lara'm desene.Allah başka acıgöstermesin hiçbirinize…desem de bu yokolmalar birer birer kapıları çalacak.Kendini ve yavrularını hazır tutman gerekir.İyi yorumla bu deneyimi ve alanı belirle derim naçizane..Ama çok dikkatli ol ki korkular yeşermesin sevgili minik beyinlerde…Amaaan benimki de laf mı .Sen ne yapacağını bilirsin canım benim.Sen de annesin.Hepinizi bütün sevgimle sımsıkı sarılıp bütün kederlerinizi sömürerek kucaklıyor, öpüyorum.Annen
>Selen, çok üzüldüm. İnsanın basireti bağlanıveriyor bazen, kendini suçlama, yapacak bir şey olmuyor bazen… Lara'nın da metanetine hayran kaldım.
>küçükken tavşanım elimde ölmüştü hala bile unutmadım. O yüzden anlıyorum ne kadar üzgün olabileceğinizi…
>Selen,Okurken bile içim kötü oldu, çok geçmiş olsun, bununla geçmiş, gitmiş olsun…Sevgilerimle,
>kuslar cok hassasmis gecen gun aldigim teflon tavada uzun sure icinde birsey olmadan isitmayin kus varsa olur diyordu simdi tavayi kullanamiyorum huylandim. Hay allah cok uzuldum hem kusa hem Lara'ciga…
>Arda anlamadi birsey, "cici kus gone?" deyip duruyor aklina geldikce ama tam olarak anlamadi diye dusunuyorum. Lara herseyin cok farkinda. Once "cope atmayin sakin" diye tutturdu, sonra da bahcede nerede gomuldugunu, neden gomuldugunu sorguladi. Hep yeni kus aldirma derdinde ama uzuntumuz azalana dek ve yeni alacagimiz kusa nasil daha iyi bakabilecegimiz konusunda kafa yormadan almayacagimizi soyledim. Bu sabah, hala uzgun oldugunu ama kendini biraz daha iyi hissettigini soyledi bana. Bucur oldugu gun cocuklarla onun icin ilk defa dua ettik. Lara dua nedir diye sordu, "allahla konusmanin bir yolu" deyince "allah ne?" dedi.. Zor konulara girdik yani mecburen. Tahminimden cok daha fazlasini anladigini hissediyorum Lara'nin. Yeni bir kus alacagiz tabii ki ama ancak her turlu detayi dusunup planladiktan sonra. Bu arada teflon tavayla ilgili bilgi cok sinir bozucu. Biz de kullanmamaliyiz o zaman.
>hay allah ya 😦 Cok uzuldum , kiyamam Kusada cok uzuldum tabiki , ama o yasli gozler… :(Kus ve baliklarin basina bu tarz olaylar hep geliyor Bende cok istiyorum bir pet edinmek ama karar veremiyorum.Kedi/kopek asla dusunmuyorum.Gecen gun acaba civciv mi alsam dedim , babam bize almisti , nasil sevinmistik .Ama olmek uzerelerdi , babam lamba yakarak hayata dondurmustu onlari , sonra o geldi aklima , arastirdim ki cok ciddi bakim istiyor , korktum !Kus olabilir diyordum simdi senin yazin ve Bestenin yorumundan sonra ondan da korktum.
>Yeliz, aslinda kuslarin bakimi cok kolay. Biz cok uzun seneler muhabbet kusu baktik, ailemizin parcasi gibiydi. Kardesim kucukken saklambac falan oynardi, oyle tatli ve akilliydi. Ama bu ilaclama isini dusunemedim iste, tamamen benim hatam. Cok aci bir ders oldu bize. Pet icin bence Ilyas henuz cok kucuk. Arda 4 yasinda olmasina ragmen kusu eline aldigi zaman atmaca gibi tepesinde bekliyordum. Erkeklerin dogal bir okuzlugu var zaten, bir de yasindan sanirim cok nazik olamiyordu. Kusa birsey yapacak diye odum kopuyordu. Lara cok nazik ve dikkatliydi.