>Bugün ikinci UN günümüzü kutladık. Geçen seneden başımıza neler geleceğini biraz bildiğimiz için giysi ve yemek hazırlığı konusunu kolay atlattık.
Ancak bu kez başka bir heyecan vardı bizim için. Bu yıl okulunda kendisinden başka Türk öğrenci olmadığı için, bayrak taşıma görevi Lara’ya aitti. Bahçede yapılan bayrak geçidinde ve kapalı salondaki bayrak töreninde bayrağımızı taşıyacaktı. Bayrak taşımak için çok küçük olduğundan, kendisine yardım etmesi için büyük sınıflardan bir abla görevlendirilmişti.
Daha ilk baştan bu işi yapmak için büyük bir istek ve çaba gösterdi. Provaya gitmek için arkadaşının doğum günü partisini kaçırmayı göze aldı. Bugün ise sınıfından, arkadaşlarından, öğretmeninden ayrı olmayı, onların yaptığı şeyleri kaçırıyor olmayı hiç umursamadı. Kavurucu güneşin altında sesini çıkarmadan sıranın Türkiye’ye gelmesini bekledi.
Sonra bir de salondaki bayrak töreninde taşıdı bayrağımızı. Toplu resim çekilirken bile yorgunluğuna teslim olmadı, kameraya gülümseyerek bakmayı başardı.
Sonra üstüne sınıfına gidip, bir de oradaki gösteriye katıldı.
Son olarak sınıf resmi çekilirken artık yorgunluğu yüzünden okunuyordu.
Minik kızımın kendine güveni, kararlılığı ve azmi, beni ve pek çok kişiyi kendine hayran bıraktı. Bir kez daha kızıma saygı duydum, bir kez daha gururla göğsüm kabardı. Göğsümü gururdan kabartan bir olay daha var bu günlerde ki onu da yazacağım sonra.
Ve sonra farklı kültürlerin yiyebileceğimiz en güzel, hepsi ev yapımı yiyeceklerinin tadına bakmak için parti odasına gittik. Sanırım en milliyetçi sunum benimkiydi ama elilmde değil. Türk menüsü ayran, patatesli minik gül börekleri ve sakızlı lokumdan ibaretti.
Yavuzdoğan Ailesinin Endonezya Macerası 
>Cok seker minik melek, bravo ona sonuna kadar goturmus yorgunluguna ragmen.Tam birlesmis milletler gunuymus ama yok yok. Bayiliyorum boyle gruplara umut veriyor bana bu kulturel zenginlik icinde buyuyen cocuklar… DYYYSOKKO' ya ihanet kim yapti o gul borekleri;)
>Lara'ya çok çok teşekkürler!!!Çok gurur verici, öpüyorum yanaklarından…Ayrıca türk menüsü ve sunumu harika çok hoşuma gitti:)
>Beste: Cok tesekkurler. Gercekten cok hostu, Trinidad Tobago'dan bile bir minik vardi ki bir tek guzellik yarismalarinda adini duydugum bir ulkedir. Gul boreklerine gelince, dogustan yeteneksiz ama egitilebilir bir uyeden 🙂 Pembe cikolata: cok tesekkurler. Seneye daha yaratici birsey bulmam lazim sanirim. Aslinda sutlac yapip, tarcinla ustune Turk bayragi deseni yapmak gelmisti aklima ama tarcin kirmizi olmadigi icin vazgectim. Fikirlere acigim 🙂
>laraya kocaman öpücükler bayramızı nede güzel gururla dalgalandırmış minicik yaşına ragmen .teşekkürler
>Lara'ya mesaj :"AFERİN LARA ! SENİ SEVİYORUZ.ÜLKEN SENİNLE GURUR DUYUYOR…"
>Well done Lara! Gurur duyulmayacak gibi değil. Bu arada Türk mutfağından seçmeler de çok güzel görünüyor. Ellerine sağlık annesi.
>Sevgili Selen,Göğsünü kabartan ikinci olayı anlatmanı sabırsızlıkla bekliyoruz.Anlat da bizim de göğsümüz kabarsın,gözlerimiz sevinçten yaşarsın bu yadellerde.Yüreğimiz sevinçten kabarsın.Lütfeeennn.P.S:Eminim Beste,Karamel Mutfak, Zeynep de benim gibi düşünüyorlar.Di mi kızlar?İmza:Bloglarınızın tiryakisi Anonymous 🙂
>Hepinize cok tesekkur ederiz 🙂
>Ne Mutlu Türk'üm Diyene, Bayrağmızın oralarda da dalgalanmış olduğnu görmek ne kadar gurur verici bişiy ya ! Sevgiler Ashley