>Dun aksam, bizi ziyarete gelenlere cocuklar cok seviyor bahanesiyle ama aslinda kendimi dusunerek getirttigim kagit helvalarin, kalan son iki tanesinin birini, cocuklari uyutup, gizlice yedim. Bir dakika yahu, bu cumlede iki itiraf oldu… Neyse iste, evet, o kagit helvalarini ben aslinda kendim icin istemistim, cok seviyorum, ne yapayim? Yok burada, ozluyoruz, ozluyorum yani. Cocuklarin birsey anladigi yok zaten, yarisini yiyorlar, yarisini yerlere dokuyorlar, kalan kirintilari ben yiyorum. Tunc dersen icine dondurma koyup, helvayi mahvetme egilimi var. Helva bol olsa dondurma koyalim tabii ki, ben de severim, ama kitlik durumunda helvanin tadini cikaracaksin. Dondurmayi git kornete koy ye, degil mi ama? Cikolatalisi var, hem cikolatali hem hindistan cevizlisi vaaar.
Benim kadar tutkuyla sevmiyor hicbiri kagit helvasini. Ben de hicbiri ortalikta yokken, cocuklar uyurken, vicdanim hic sizlamadan, tadina vara vara, balli kisimlarini sona biraka biraka, agzimi burnumu helva kirintisi yapa yapa yedim.. ooh, afiyet oldu.
Cocuklara da babalari tazesini getirsin gelirken. Bir ay helva yemeyiversin veletler. Ne bu kardesim hep cocuklara, hep cocuklara. Annelerin cani yok mu?