Bizim aile tarihimizdeki ilk anlamli 23.Nisan kutlamasi bu sene yasandi. Cocuklar ilk defa 23.Nisan’in ne oldugunu, neden kutlandigini anlayarak bir gun gecirdiler. Bu beni nedense cok mutlu etti. Olan biten herseye ragmen cocuklarimla birlikte, koskocaman bir bayragin altinda Istiklal Marsini soylemek, piril piril miniklerin calisip hazirladigi gosteriyi izlemek cok anlamliydi.

(resimde nasil olmussa kafami tam yildizin ortasina denk getirmisim. vallahi bilerek yapmadim.)

Bundan sonraki kutlamamiz, artik geleneksel aile kutlamalarimiz arasinda yerini almis olan Hidrellez olacak. Yarin dileklerimizi agac altina gomup, ates ustunden atlayacagiz. Sonra 19.Mayis var, o gun Lara ve Arda bir konserde piyano calacaklar. Bizim icin bir nevi kutlama olacak, ama zaten 19.Mayis yasi henuz gelmedigi icin buna cok takilmiyorum 🙂

Sonra okul tatilini iple cekecegiz. Okullar tatil olunca benim sabah maratonlarim iki aylik bir ara alacak, ancak bu kez cocuklari gun icinde anlamli bir sekilde mesgul etme telasi baslayacak. Gunler boyle gecip gidecek, ta ki hayatin bir sonraki sayfasi acilip, bizi icine cekene kadar.

Degisim canlari kipirdanmaya basladi. Birseyler olacak ama ne kimse bilmiyor. Hidrellez guzel seyler getirsin bize, herkese.